Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ora-bura — z. 1. Həm ora, həm bura; o tərəf bu tərəfə, hər tərəfə. Ora bura qaçmaq. – <Nəsir> yenə əvvəlki kimi ora bura yortan . . idi. S. H.. 2. Bütünlüklə deyil, hissə hissə; müxtəlif yerdən, o yerindən bu yerindən. <Rüstəm Mayaya:> Al, bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ora — is. O yer Bizimkiler ora senin, bura benim derken bir ulu dağın başına geldiler. Y. Kemal Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller oralarda olmamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
çolpumax — I (Ağdaş) axsamaq. – Səmədin kəli çolpuyur II (Çənbərək, Mingəçevir) ora bura qaçmaq, tələsik iş görmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əmməş — (Gədəbəy) yetim (quzu). – Siz canıηız, o əmməş quzu: yətriη, bu qara qoyunu əmsin birəz; – Əmməş quzu kimi nə tüşüfsəη ora bura? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mözələnnənməg — (İmişli) mozalanın dişləməsi nəticəsində ora bura qaçmaq (qaramal haqqında). – Mal mözələnnəndi, getdi o taya … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tülənməx’ — (Ağdaş, Xanlar) vurnuxmaq; özünü ora bura vurmaq. – Biyçara çox acdı, indi burda tülənirdi (Ağdam); – A:naba: na gəzey, ona de:llər kin, nə tüləneysiη, nə:zeysiη? (Xanlar) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ütələmməg — (Şamaxı) vurnuxmaq, ora bura soxulmaq. – Zeynalabdı kişi genə, görəsən, nə ütələnir? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təkapu — f. 1) ora bura qaçma, çalışıb çabalama; 2) çaxnaşma, hay küy, mərəkə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dağ-daş — is. Yolu olmayan, yaşamaq üçün yararsız olan təpəlik və daşlıq yerlər. <Səlim qızı:> . . Aydəmir də, bilirsən ki, dağdadaşda, ona qızmı yaraşar? C. C.. <Əmiraslan baba:> Bax, o zaman bizim bu Ağbulaq obasına, dağ daşdan keçən darısqal … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağılmaq — f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır. Körpü seldən dağıldı. // Bərbad hala gəlmək, pozulmaq. Təsərrüfat dağıldı. 2. Çox işlənməkdən, geyilməkdən, sürtülməkdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dələgey — sif. dan. 1. Səliqəsiz, tör töküntülü, pinti. Dələgey qız. 2. Evində oturmayıb, ora bura qaçıb söhbət etməyi sevən. Dələgey arvad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
